به وبلاگ بر بچون دزفیل(دزفول) خوش اومهِ
اَ اِمـــامونِ خـــدا سبزِقبایِ دارِیم/ سوز قبا دونیِ کیهَ بـــِرارِ حِضرَت رِضاس دِلُمون خُوشَ بِه ایانَس که خدا لُطفی کُنه/مِی او دنیا رَسَه فریادِ اُمو ای گُل یاس کــووَک دووُّمییِ امــام هفتم بیدَه/چِی کَمی نِی دونِی ایَم شفیع دو سراس هرکجا رووی گُووِن ایاوِلاتِ خوبیه/بُخُدا راسِ گُووِن چون کِه وِلاتِ سوزقباس رنگِ فــــیروزه ایِ گُمبَدِ پُر کَموترش/بِکُنَه دِلمَ جلا خِیلی پُرازلطف و صفاس زائرونِش بــــِمیان اَهَمَّه جا تا بوسِن/ای ضِریحِش کِه دَهَه بویِ خوَشِ عَمبَر ویاس هر کِه ناامید بیِس اَجَمعِ کُّـل دُکدُرون/او کِه وا شَفا دَهَش ضِریحِ آقاسوزقباس کُلِ دِسبیل به خوشِ بالهَ اَپَر تو اورییِت/سِیلی کَون وَ رکُچکون رَسمِ گَپونِ دُنیاس می او دنیا تو شفاعت کُن(صنیعانَ)خودِت/تَم تَلوفی کَن سی شِعرُم اِی بَرادر هَ وَفاس ترجمه: (از بین اماما سبزقبائی داریم/سبزقبا کیه؟برادر حضرت رضاس دلمون به این خوشه که خدا لطفی بکنه/توی اون دنیا برسه به فریادمون گل یاس پسر دوّمییِ امام هفتم بوده/چیز کمی نیست. ایشون هم شفاعت کننده ی دو سراست هر کجا که بری میگن این ولایت خوبیه/به خدا راس میگن چون که ولایت آقاسبزِقباست رنگِ فیروزه ایِ گمبد پر کبوترش/دلمو خیلی جلا میده.پر از لطف و صفاست زائراش از همه جا میان تا بِبوسَن/این ضریحشونو که بوی خوشِ عمبرویاس میده هر کی از همه ی دکترا ناامید شد/اونی که باید شفا بهش بده ضریح آقا سبزقباست همه ی دزفول به وجودت به خودشون میبالن/نگاهی کن به کوچکترها که رسم بزرگای دنیاست در اون دنیا شما شفاعت کن صنیعان(شاعر)خودت رو/شما هم تلافی کن برای شعرم ای برادر این وفاست از کتاب:شعر خُمونی 
