به وبلاگ بر بچون دزفیل(دزفول) خوش اومهِ
آیاپرسش بی پاسخی برای مردم دزفول مانده است؟؟!! پس از پایان دوران دفاع مقدس وگذشت غریب به سه دهه ازآغاز جنگ تحمیلی یک سوال برای مردم دزفول بی جواب مانده است که باید به آن پاسخ داده شود. زمان موشک باران دزفول شخصیت های بسیاری برای بازدیدبه شهرآمدند.مردم شعارمیدادند(موشک جواب موشک) به این معنی که وقتی صدام شهرهای ماراموشک باران می کندایران هم باید شهرهای عراق رابا موشک هدف قراردهد. مسوولان کشور می گفتند مگرمامثل دشمن بعثی هستیم و اقدام نکردند.اما زمانی که موشک های عراق به تهران رسید بی درنگ جواب داده شد. مردم رنج دیده می گفتند: چرا وقتی نوبت تهران شد جواب داده شد! این یکی از سوالات بی پاسخ جنگ است. شما می دانید چرا بی پاسخ ماند؟؟؟؟؟ اَ اِمـــامونِ خـــدا سبزِقبایِ دارِیم/ سوز قبا دونیِ کیهَ بـــِرارِ حِضرَت رِضاس دِلُمون خُوشَ بِه ایانَس که خدا لُطفی کُنه/مِی او دنیا رَسَه فریادِ اُمو ای گُل یاس کــووَک دووُّمییِ امــام هفتم بیدَه/چِی کَمی نِی دونِی ایَم شفیع دو سراس هرکجا رووی گُووِن ایاوِلاتِ خوبیه/بُخُدا راسِ گُووِن چون کِه وِلاتِ سوزقباس رنگِ فــــیروزه ایِ گُمبَدِ پُر کَموترش/بِکُنَه دِلمَ جلا خِیلی پُرازلطف و صفاس زائرونِش بــــِمیان اَهَمَّه جا تا بوسِن/ای ضِریحِش کِه دَهَه بویِ خوَشِ عَمبَر ویاس هر کِه ناامید بیِس اَجَمعِ کُّـل دُکدُرون/او کِه وا شَفا دَهَش ضِریحِ آقاسوزقباس کُلِ دِسبیل به خوشِ بالهَ اَپَر تو اورییِت/سِیلی کَون وَ رکُچکون رَسمِ گَپونِ دُنیاس می او دنیا تو شفاعت کُن(صنیعانَ)خودِت/تَم تَلوفی کَن سی شِعرُم اِی بَرادر هَ وَفاس ترجمه: (از بین اماما سبزقبائی داریم/سبزقبا کیه؟برادر حضرت رضاس دلمون به این خوشه که خدا لطفی بکنه/توی اون دنیا برسه به فریادمون گل یاس پسر دوّمییِ امام هفتم بوده/چیز کمی نیست. ایشون هم شفاعت کننده ی دو سراست هر کجا که بری میگن این ولایت خوبیه/به خدا راس میگن چون که ولایت آقاسبزِقباست رنگِ فیروزه ایِ گمبد پر کبوترش/دلمو خیلی جلا میده.پر از لطف و صفاست زائراش از همه جا میان تا بِبوسَن/این ضریحشونو که بوی خوشِ عمبرویاس میده هر کی از همه ی دکترا ناامید شد/اونی که باید شفا بهش بده ضریح آقا سبزقباست همه ی دزفول به وجودت به خودشون میبالن/نگاهی کن به کوچکترها که رسم بزرگای دنیاست در اون دنیا شما شفاعت کن صنیعان(شاعر)خودت رو/شما هم تلافی کن برای شعرم ای برادر این وفاست از کتاب:شعر خُمونی 
